Muzeum Auschwitz-Birkenau


Dla właściwego zapoznania się z miejscem, które stało się symbolem Holokaustu i nazistowskich zbrodni popełnionych na Polakach, Romach i innych niezbędne jest odwiedzenie obu części byłego obozu - zarówno Auschwitz I jak i Auschwitz II-Birkenau. Na pobyt w Auschwitz należy poświęcić ok. 1,5 godz. i co najmniej drugie tyle na poznanie Birkenau.





Zwiedzającym są udostępnione tereny i większość obiektów byłych obozów Auschwitz I i Auschwitz-II Birkenau. Część budynków jest wyłączona ze zwiedzania (m.in. tzw. bloki rezerwatowe, administracja, działy muzealne).












 Zwiedzanie bloków





Obozowa orkiestra -  Pierwszy koncert z udziałem siedmiu więźniów-muzyków odbył się w styczniu 1941 roku. Obozowa orkiestra bardzo szybko się rozrastała. W składzie 15-osobowym zaczęła grać marsze idącym do pracy kolumnom więźniów. W maju 1942 roku z orkiestry dętej, liczącej ok. stu więźniów, wyłonił się 71-osobowy zespół symfoniczny.

 Byli w nim najlepsi instrumentaliści Europy - głównie Polacy, ale także Rosjanie, Czesi, Niemcy i Żydzi. Istniała niemal do końca istnienia obozu. Orkiestry działały także w Auschwitz II-Birkenau i podobozach.



    Bloki od 1 do 10 w okresie od marca do sierpnia 1942 stanowiły pierwszy obóz kobiecy, który potem został przeniesiony do obozu w Brzezince (najpierw na odcinek BIa, potem na BIa i BIb).


Blok 11 był wewnętrznym więzieniem, przeznaczonym do odbywania kar za naruszenia prawa obozowego – dotyczyło to zarówno załogi, jak i więźniów. Tylko ci ostatni podlegali egzekucjom przez rozstrzelanie, powieszenie lub zagłodzenie. 

Znajdowały się tu m.in. tzw. cele stojące, tak małe, że zamknięte w nich po cztery osoby musiały pozostawać w pozycji stojącej przez całą noc, niekiedy wiele nocy z rzędu (powierzchnia celi to niecały metr kwadratowy). Na dziedzińcu bloku 11 oraz na jego piętrze stosowano tzw. karę słupka. Polegała ona na wieszaniu więźniów za wygięte do tyłu ręce. Na parterze bloku mieściły się cele, w których więźniowie czekali na rozstrzelanie pod Ścianą Śmierci

Ściana Śmierci pomiędzy blokami 10 i 11, gdzie rozstrzelano więźniów.





Blok 10 stanowił miejsce zbrodniczych eksperymentów medycznych in vivo. Prowadził je dr Carl Clauberg, który poszukiwał szybkiej i taniej metody sterylizacji kobiet.




Warunki mieszkalne







 Oryginalna toaleta obozowa


 Oryginalna umywalnia obozowa 











                              Gablota z protezami



Gablota z butami




Szubienica - Szubienica, na której 16 kwietnia 1947 r. wykonano wyrok śmierci na pierwszym komendancie KL Auschwitz Rufolfie Hoessie.


Komin krematorium


 Około 5 lipca 1940 r. przebudowano stary bunkier amunicyjny na Krematorium I. Znajdowało się ono poza terenem obozu, na przedłużeniu głównej alei obozowej. Bliskość położenia ułatwiała transport zwłok.




Plan



Komentarze